-
1 księżyc
сущ.• луна• спутник* * *♂ луна ž, месяц;\księżyc w pełni полнолуние; nów \księżyca новолуние; \księżycа ubywa месяц на ущербе; zaćmienie \księżyca лунное затмение;
wylądować na Księżycu совершить посадку на Луне, прилуниться;\księżycе Marsa (Saturna) луны (спутники) Марса (Сатурна)
* * *млуна́ ż, ме́сяцksiężyc w pełni — полнолу́ние
nów księżyca — новолу́ние
księżyca ubywa — ме́сяц на уще́рбе
zaćmienie księżyca — лу́нное затме́ние
wylądować na Księżycu — соверши́ть поса́дку на Луне́, прилуни́ться
księżyce Marsa (Saturna) — лу́ны (спу́тники) Ма́рса (Сату́рна)
-
2 Mond
zunehmender Mond nów, księżyc na nowiu;fam. fig du lebst wohl hinter dem Mond? ty co, z księżyca spadłeś?
См. также в других словарях:
nów — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. nowiu, blm {{/stl 8}}{{stl 7}}1 faza Księżyca, kiedy znajduje się on między Ziemią a Słońcem i jest z Ziemi niewidoczny 2 {{/stl 7}}{{stl 8}}. pot {{/stl 8}}{{stl 7}} pierwsza faza Księżyca, kiedy ukazuje się… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nów — m I, D. nowiu, blm 1. «faza Księżyca, kiedy znajduje się on między Ziemią a Słońcem i jest zwrócony ku Ziemi częścią nie oświetloną» Księżyc w nowiu, na nowiu. 2. pot. «sierp księżyca, zwrócony wypukłą stroną w prawo, ukazujący się po okresie,… … Słownik języka polskiego
księżyc — m II, D. a 1. blm «naturalny satelita Ziemi, najbliższe Ziemi ciało niebieskie krążące dokoła niej, a wraz z nią dokoła Słońca (jako termin astronomiczny pisany dużą literą)» Srebrny, srebrzysty, złoty księżyc. Rakieta na Księżyc. Sierp księżyca … Słownik języka polskiego
faza — I ż IV, CMs. fazie; lm D. faz . 1. «stan procesu, układu lub rozwoju zjawiska w określonej chwili; stadium» Faza przejściowa. Faza rozwojowa kultury, nauki. Fazy rozwojowe roślin. Budowa wchodzi w nową, końcową, ostateczną fazę. Choroba… … Słownik języka polskiego
